Wiemy już czym są zmienne – zwykłe i tablicowe, jakie mogą przyjmować typy i jakiego rodzaju operacje mogą być na owych zmiennych przeprowadzane. Ponadto znamy metody dodawania komentarzy w kodzie, które znacznie ułatwiają proces programowania. Teraz zajmiemy się trochę bardziej zaawansowanymi elementami języka MQL, które znacznie poszerzają możliwości kodowania. Omówimy instrukcje warunkowe „if" i „if else" oraz pętle „for" i „while".
Instrukcje warunkowe
Bardzo istotną cechą algorytmów inwestycyjnych jest możliwość podejmowania przez nie decyzji. Często zdarza się bowiem, że program na podstawie zastanych okoliczności musi po prostu dokonać odpowiedniego wyboru. Załóżmy przykładowo, że budujemy robota, który otwiera pozycje tylko w warunkach podwyższonej zmienności, mierzonej wskaźnikiem ATR. Aby algorytm wiedział, jak postępować, musimy użyć w kodzie instrukcji warunkowej „if". Jest to zwykłe wyrażenie „jeżeli", które uzależnia wykonanie pewnych instrukcji od spełnienia odpowiednich warunków. W naszym przykładzie warunkiem byłaby zmienność większa od konkretnego poziomu (na przykład ATR>100 pipsów), a instrukcją do wykonania – złożenie zlecenia na rynku. Czytelnicy, którzy zapoznali się z materiałem na poprzedniej kolumnie, od...