Na radarze identyfikującym ryzyko pojawił się nowy – dotychczas często pomijany obszar – zagrożenia hybrydowe. Trwające prace nad nowelizacją ustawy o zarządzaniu kryzysowym nałożą szereg nowych obowiązków na podmioty krytyczne, ale sposób budowy odporności organizacji ma uniwersalny charakter.
Obecna i prognozowana na 2026 r. sytuacja geopolityczna w Europie Środkowo-Wschodniej charakteryzuje się podwyższonym napięciem i niepewnością, wynikającymi głównie z pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę oraz, patrząc szerzej, rywalizacji globalnych mocarstw. Kluczową kwestią staje się zapewnienie szeroko rozumianego bezpieczeństwa. Zarówno kraje Europy Środkowo-Wschodniej, w tym Polska, jak i działający na ich terenie przedsiębiorcy muszą uwzględniać ryzyka, które kilka lat wcześniej nie były brane pod uwagę. W tej sytuacji wzrasta świadomość potrzeby rozwoju zdolności zachowania ciągłości działania organizacji.
Charakterystycznym jest, że obok tradycyjnych ryzyk pojawiają się ryzyka hybrydowe, których pochodzenie może być powiązane z wrogo nastawionymi państwami trzecimi. Zagrożenia te obejmują szeroki zakres działań, poniżej progu otwartej wojny, w szczególności takich jak cyberataki, dezinformacja – kampanie mające na celu podważanie zaufania do instytucji demokratycznych z wykorzystaniem mediów społecznościowych i...