Warsztat inwestora
Większość wskaźników analizy technicznej używanych przez inwestorów służy do badania rynków trendowych. Zawodzą one całkowicie, gdy wykres kursu (lub indeksu) kreśli formację horyzontalną, oscylując pomiędzy strefami wsparcia i oporu. Odpowiednio wczesne wykrycie tej formacji, a zwłaszcza określenie momentu jej opuszczenia, należy do najtrudniejszych zagadnień w analizie technicznej.
Problem jest o tyle istotny, że statystycznie rzecz biorąc, przez dużą część czasu (niektórzy analitycy twierdzą, że większość) akcje spółek znajdują się w trendzie horyzontalnym (bocznym). Na wykresie kursu zjawisko takie charakteryzuje występowanie lokalnych wierzchołków i dołków kursu na tym samym lub, częściej, zbliżonym poziomie. Wykreślając poziome linie ograniczające wahania kursu tworzy się wówczas rodzaj kanału powstrzymującego kolejne zwyżki i zniżki cen. Z tego też powodu w angielskojęzycznej literaturze na temat analizy technicznej formację horyzontalną określa się najczęściej terminem "Trading range", sugerującym określony cenowy zakres obrotu.Rysunek nr 1 przedstawia przykład typowej formacji horyzontalnej. Po gwałtownym spadku w sierpniu i wrześniu ub.r. wykres kursu akcji Bestu przez 6 miesięcy oscylował w kanale ograniczonym poziomami kursu 6,4 i 8 zł. Przełamanie górnej linii kanału (strefy oporu) poprzedziło powolne,...