2015 r. był ostatnim rokiem, w którym cudzoziemcy mogli nabywać ziemię w Polsce na podstawie przepisów znowelizowanej ustawy z 24 marca 1920 r. W celu zakupu gruntów rolnych wymagała ona uzyskania odpowiedniego zezwolenia, chyba że nabywcami byli obywatele państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje Unii Europejskiej oraz Islandia, Liechtenstein i Norwegia), a także Szwajcaria. Poza tym osoby te musiały udokumentować, że mieszkały na terenie naszego kraju co najmniej przez trzy lub siedem lat (w zależności od regionu) i prowadziły rolniczą działalność na legalnie wydzierżawionych gruntach. Ustawa ta została zastąpiona ustawą z 14 kwietnia 2016 r., która znowelizowała przepisy dotyczące zasad sprzedaży i dzierżawy ziemi w sposób popierający pozyskiwanie ziemi przez gospodarstwa rodzinne – przy jednoczesnym ograniczeniu możliwości jej nabywania na cele nierolnicze bądź spekulacyjne. Priorytetowo potraktowani zostali rolnicy indywidualni, powiększający gospodarstwa rodzinne (do 300 ha). Ograniczeń w nabywaniu ziemi rolnej nie wprowadzono także dla osób z najbliższej...