Od 1998 r. Polska realizuje strategię bezpośredniego celu inflacyjnego, a od początku 2004 r. celem średnioterminowym jest utrzymywanie inflacji na poziomie 2,5 proc. z możliwością odchylenia do 1 punktu procentowego w górę lub w dół.
Doświadczenia innych banków centralnych wskazują, że nawet obniżenie stóp procentowych do ujemnych poziomów nie gwarantuje uniknięcia deflacji.
Cel inflacyjny Narodowego Banku Polskiego ma charakter punktowy, co oznacza, że roczny wskaźnik CPI powinien w każdym miesiącu znajdować się jak najbliżej 2,5 proc. Ostatnie zmiany składu Rady Polityki Pieniężnej (RPP) są dobrą okazją do przyjrzenia się, jak Rada trzeciej kadencji radziła sobie z realizacją celu inflacyjnego.
Analizą objęto okres od marca 2010 r., kiedy obowiązki objęło ośmiu (ośmioro?-ela) członków RPP, których kadencje wygasły w styczniu i lutym 2016 r., do stycznia 2016 r. Okres ten obejmuje 71 miesięcy. Takie potraktowanie okresu analizy może być uznane za zbyt sztywne, gdyż czas transmisji impulsów monetarnych to prawdopodobnie mniej więcej sześć–osiem kwartałów. Można zatem...