Felietony

Normalizacja wskaźników(2)
05.12.2000, "Jar"

Techniki analityczne

W poprzednim odcinku (PARKIET nr 224 z 22.11.2000 r.) omówiłem podstawowe zasady normalizacji wskaźnikówanalizy technicznej i korzyści wynikające z jej stosowania. Dzisiaj kolei na przykłady praktycznych zastosowań.W zależności od celu, jaki inwestor zamierza osiągnąć, do normowania przebiegu wskaźników cenowychstosowane są różne metody. W dzisiejszym artykule ograniczyłem się do kilku z nich, które inwestorzy giełdowistosują najczęściej.

Generalnie można wyróżnić dwie podstawowe przyczyny normalizacji wskaźników: uniezależnienie wskaźnika od poziomu ceny analizowanego instrumentu (akcji, obligacji, kontraktu itp.) lub od jego zmienności. W pierwszym przypadku najczęściej korzysta się z ceny lub jej średniej, w drugim ze standardowych miar zmienności, takich jak odchylenie standardowe bądź rzeczywisty średni zakres (ATR).Najpopularniejsze metodyW celu zaprezentowania rezultatów, jakie dają różne techniki normalizacji wskaźników, posłużę się popularnym wśród inwestorów oscylatorem różnicowym MACD. W jaki sposób można porównać np. MACD wyznaczony na postawie notowań indeksu WIG20, z wyznaczonym dla akcji BIG-BG? Po wyznaczeniu go w sposób definicyjny można to zrobić jedynie wizualnie. Problem jest jednak głębszy. Wykres wskaźnika MACD dla akcji Optimusa z okresu obejmującego...


Aby odczytać ten artykuł musisz być zalogowany.
Nie masz dostępu ?
Zamów pełen dostęp do Gazety Giełdy Parkiet
Abonament
1 miesiąc: 319,00 PLN
3 miesiące: 949,00 PLN
12 miesięcy: 3 198,00 PLN

podane ceny zawierają 8% VAT
zamów
TWOJE KONTO RP.PL